Autoloading klas w PHP

Jestem pewien, że to wiesz, kiedy programując skrypty PHP, dzielimy kod na wiele plików i aby mieć dostępne wszystkie części, ładujemy je za pomocą serii wywołań `include`, `require` lub najlepiej `require_once`, co gwarantuje załadowanie tylko raz.

W kodzie wygląda to następująco:

require_once 'Router.php';
require_once 'Strona.php';
require_once 'Paginator.php';

Główną wadą tego podejścia jest to, że programista musi stale upewniać się, że wszystko jest zawsze załadowane. Jeśli jednak użytkownik dużo ładuje, niepotrzebnie traci wydajność i wielokrotnie trafia na dysk. Z rozwiązaniem podręcznikowym wiążą się więc same problemy.

Natywne automatyczne ładowanie

Na szczęście w PHP istnieje natywne wsparcie dla tak zwanego Class Autoloading, czyli logiki w kodzie, która ładuje plik klasy tylko wtedy, gdy jest on po raz pierwszy potrzebny (zazwyczaj przy pierwszym utworzeniu instancji).

Prosta implementacja może wyglądać następująco:

spl_autoload_register(function (string $className): void {
    include 'src/' . $className . '.php';
});

$obj  = new MyClass1();
$obj2 = new MyClass2();

Podczas tworzenia instancji klasy MyClass1, funkcja spl_autoload_register odczytuje plik MyClass1.php z katalogu src. W tej implementacji przyjęto, że każda klasa znajduje się w osobnym pliku nazwanym według nazwy klasy lub interfejsu.

Bardziej złożone przypadki automatycznego załadunku

W rzeczywistych zastosowaniach może wystąpić wiele nieprzyjemnych sytuacji, które komplikują na przykład pracę w trybie autoload:

• Klasa lub interfejs w ogóle nie istnieje
• Plik został już raz załadowany
• W tym samym pliku znajduje się wiele klas lub interfejsów
• Ścieżka do klasy lub interfejsu nie jest zgodna z nazwą
• Lokalizacja klasy lub interfejsu zmienia się w czasie

Nie musimy jednak w tym celu programować własnego rozwiązania, lecz możemy wykorzystać istniejące, raz zaprojektowane.

Jeśli używasz Composera, prawdopodobnie korzystasz również z jego natywnego autoloadingu. Dzieje się tak, ponieważ podczas instalacji dowolnego pakietu Composer automatycznie generuje mapę klas, która jest przeglądem klas i ich fizycznych lokalizacji.

Następnie na początku kodu (zwykle w index.php) wystarczy użyć:

require __DIR__ . '/vendor/autoload.php';

Jednak autoloading jest generowany tylko raz, gdy wywoływana jest komenda composer dump, więc konieczne jest regenerowanie autoloadingu za każdym razem, gdy aplikacja się zmienia.

RobotLoader - eleganckie rozwiązanie dla deweloperów

Do lokalnego rozwoju bardzo lubię pakiet nette/robot-loader, który automatycznie przemierza strukturę katalogów i buforuje lokalizacje klas. Jeśli więc wczytujemy klasę, najpierw sprawdzana jest ona w pamięci podręcznej, a dopiero jeśli nie istnieje, następuje automatyczne przeindeksowanie projektu. W związku z tym programista nie musi w ogóle śledzić, gdzie znajduje się dany plik lub klasa, i po prostu programuje.

Instalacja za pomocą aplikacji Composer:

composer require nette/robot-loader

Podstawowe objaśnienia funkcji są opisane w samej dokumentacji:

Podobnie jak robot Google indeksuje strony internetowe, RobotLoader przeszukuje wszystkie skrypty PHP i notuje, jakie klasy, interfejsy i cechy w nich znalazł. Następnie buforuje wyniki swoich badań i wykorzystuje je w następnym żądaniu. Wystarczy więc określić, które katalogi mają być indeksowane i gdzie mają być buforowane.

Jest on wtedy niezwykle łatwy w użyciu:

$loader = new Nette\Loaders\RobotLoader;

// dodaj katalogi, które RobotLoader ma indeksować
$loader->addDirectory(__DIR__ . '/app');
$loader->addDirectory(__DIR__ . '/libs');

// ustaw buforowanie na dysku w katalogu 'temp'.
$loader->setTempDirectory(__DIR__ . '/temp');
$loader->register(); // uruchom RobotLoader

Ustawienie $loader->setAutoRefresh(true lub false) określa, czy RobotLoader powinien przeindeksować pliki, gdy napotka nową klasę. Ta funkcja powinna być wyłączona na serwerach produkcyjnych.

Teraz już nigdy więcej nie będziesz musiał zmagać się z automatycznym ładowaniem.

Rozwiązanie łączone

Podczas tworzenia prawdziwego projektu stosuję rozwiązanie łączone.

W praktyce wygląda to tak, że ładuję zainstalowane pakiety przez Composer autoload (który jest bardzo wydajny) i to rozwiązuje problem ładowania wszystkich klas w katalogu vendor.

Kod dla danego projektu jest następnie umieszczany w katalogu app, gdzie za pomocą RobotLoader automatycznie ładuję tylko kilka klas. Ważne jest, aby konkretna aplikacja była jak najmniejsza i w jak największym stopniu korzystała z gotowych pakietów - to bardzo ułatwia ponowne wykorzystanie.

Struktura projektu wygląda następująco:

/app
    Bootstrap.php <-- konfigurace
    /model
        UserForm.php <-- projektové třídy
        RegisterFactory.php
        ...
/vendor
    ... <-- knihovny
/www
    index.php <-- inicializace

Badanie z automatycznym ładowaniem

Czasami może się zdarzyć, że nie wszystkie pliki zostaną załadowane i pojawią się problemy.

Do debugowania zalecam użycie funkcji get_included_files().

Jan Barášek   Více o autorovi

Autor článku pracuje jako seniorní vývojář a software architekt v Praze. Navrhuje a spravuje velké webové aplikace, které znáte a používáte. Od roku 2009 nabral bohaté zkušenosti, které tímto webem předává dál.

Rád vám pomůžu:

Kontakt